"Herkesin, gidebilecegi bir yer olmali.
Çünkü öyle bir an olur ki,
insanın mutlaka bir yere gitmesi gerekir."
Gidebileceğim tek yer burasıydı. Daha uzağa gitmek isterdim. Giderken içimdekileri de yolda saçıp savurayım. Bir bir atayım yükümü.
Ama olmadı. Her seferinde bir engel vardı. Belki de tek engel bendim.
İnsan bir şey isteyince kendisinden başka ne engel olabilir ki değil mi ama?
Bir de derler ki; "Gittiğin yere kafandakileri de götürüyorsun, kendini de götürüyorsun. Gitmek hiçbir şeye çare olmaz."
Hayır benimkilere çare olacaktı.
Bu bahar için umut kalmadı. Ama kim bilir, belki bir umut zerresi vardır da bir başka baharda çıkarım yola.
Geç kalmadan kendime, hayata..
Aslında çok rekliyimdir ben. Merhaba!
0 yorum:
Yorum Gönder